Ana içeriğe atla

Kaynaklar

Akşin Sina, Jön Türkler ve İttihat ve Terakki, İstanbul, 1976.
Apak Rahmi, Yetmişlik Bir Subayın Hatıraları, Ankara, 1957.
Arslan Ahmet, “Atatürk ve Çağdaş Uygarlık”, Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, c.II, İzmir, 1983, ss.45-84.
Atatürk  Mustafa Kemal, Nutuk/Söylev, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara 1989.
Atatürk Mustafa Kemal, Söylev ve Demeçleri c II, Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Yayını, Ankara-1954
Atatürk Mustafa Kemal, Söylev ve Demeçleri, c.III, Türk Tarih Kurumu Yayını. Ankara,l959.
Atay Falih Rıfkı, Atatürk’ün Hatıraları, Ankara 1965.
Avcıoğlu Doğan, Türkiye’nin Düzeni, İstanbul, Cem Yayınevi, 1974.
Aybars Ergün, “Makedonya ve II. Meşrutiyet”, Tarih İncelemeleri Dergisi, c.I, İzmir, 1983.
Aybars Ergün, “Türkiye’de Demokrasi ve Fikrî Kaynağı”, Türkiye’de Demokrasi ve Demokrasi Kültürünün Gelişmesi, İzmir,1990.
Aybars Ergün, Türkiye Cumhuriyeti Tarihi, c.I, İzmir, 1984.
Aydemir Şevket Süreyya, Tek Adam, c. I-III, Remzi Kitabevi, İstanbul, 1983.
Bayur Yusuf Hikmet, Türk İnkılâbı Tarihi, II/1, Türk Tarih Kurumu Yayını, Ankara, 1983.
Berkes Niyazi, Türkiye’de Çağdaşlaşma, Bilgi Yayınevi, Ankara, 1973.
Birinci Ali, Hürriyet ve İtilâf Fırkası, II. Meşrutiyet Devrinde İttihat ve Terakki’ye Karşı Çıkanlar, İstanbul, 1990.
Cebesoy Ali Fuat, Milli Mücadele Hatıraları, İstanbul, 1953.
Çavdar Tevfik, Milli Mücadele Başlarken Sayılarla..., “Vaziyet-i Manzara-i Umumiye”, İstanbul, 1971.
Daver Bülent, Siyaset Bilimine Giriş, Ankara,1968.
Eisenstadt, S.N., Modernization:Protest and Change, New Jersey, prentice Hall İnc. 1966.
Eldem Vedat, Osmanlı İmparatorluğu’nun İktisadi Şartları Hakkında Bir Tedkik, Ankara, 1970;
Eroğlu Hamza, Türk İnkılap Tarihi, İstanbul, 1982.
Feroz Ahmad, İttihat ve Terakki (1908-1914), (Çeviren: Nuran Yavuz), Ankara, 1984
Hanioğlu Şükrü, Osmanlı İttihad ve Terakki Cemiyeti ve Jön Türklük (1889-1902), c.I, İstanbul, 1985.
Heper Metin, Modernleşme ve Bürokrasi, Sosyal Bilimler Derneği Yayını, Ankara.
İnalcık Halil, “Atatürk ve Türkiyenin Modernleştirilmesi”, Atatürk Önderliğinde Kültür Devrimi, Ankara,1972.
İnan A. Afet, Atatürk’ten Yazdıklarım, Türk Tarih Kurumu yayını ,Ankara, 1983.
İnan Ayşe Afet, Medeni Bilgiler ve Atatürk’ün El Yazıları, Türk Tarih Kurumu Yayını, Ankara, 1969.
İnan, Afet., Medeni Bilgiler ve Mustafa Kemal Atatürk’ün El Yazmaları, Tarih Kurumu Yayını,. Ankara -1969.
Kapani Münci, Politika Bilimine Giriş, Ankara,1968.
Karabekir Kazım , İstiklal Harbimiz, İstanbul, 1960.
Karpat Kemal H., Ottoman Population (1830-1914), Demographic and Social Characteristics, The University of Wisconsin Press, London, 1985.
Kars H. Zafer, Belgelerle 1908 Devrimi Öncesinde Anadolu, İstanbul, 1984.
Kongar Emre, 21. Yüzyılda Türkiye, , Remzi Kitabevi., İstanbul, 2000.
Kongar Emre, Devrim Tarihi ve Toplumbilim Açısından Atatürk, İstanbul, 1999.
Kongar Emre, Toplumsal Değişme Kuramları ve Türkiye Gerçeği, İstanbul, Remzi Kitabevi,1999.
Köker Levent, Modernleşme, Atatürkçülük ve Demokrasi, İstanbul,1990.
Küçükömer İdris, Düzenin Yabancılaşması, Ant Yayını, İstanbul, 1969.
Lerner, Daniel, The Passing of Tradiotanal Society, New York, The Free Pres, 1964.
Lewis Bernard, Modern Türkiyenin Doğuşu, Türk Tarih Kurumu Yayını, Ankara,l984
Mardin Şerif, Din ve İdeoloji, İletişim Yayını, , İstanbul, 1997.
Ortaylı İlber, İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı, Hil Yayını, İstanbul, 1995.
Ortaylı İlber, Tanzimat’tan Cumhuriyete Yerel Yönetim Geleneği, Hil Yayını, İstanbul 1985.
Ozankaya, Özer, Türkiye’de Laiklik, Cem Yayınevi,  İstanbul, 1993.
Özbudun Ergun, Türkiye’de Sosyal Değişme ve Siyasal Katılma, Ankara, 1975
Özek Çetin,. Türkiye’de Laiklik, Baha Matbaası, İstanbul, 1962.
Shaw Stanford - Shaw Ezel Kural, Osmanlı İmparatorluğu ve Modern Türkiye, II, (Çeviren: Mehmet Harmancı), İstanbul, 1983
Sürgevil Sabri, “Makedonya Meselesi Hakkında Bir Layiha ve Düşünceler”, Tarih İncelemeleri Dergisi, c.V, İzmir, 1990.
Tanilli Server, Uygarlık Tarihi, Çağdaş Yayınları, İstanbul, 1996.
Tansel Selahattin, Mondros’tan Mudanya’ya Kadar-I, Milli Eğitim Basımevi, Ankara, 1977.
Tekeli İlhan, İlkin Selim, “İttihat ve Terakki Hareketi’nin Oluşumunda Selanik’in Toplumsal Yapısının Belirleyiciliği”, Türkiye’nin Sosyal ve Ekonomik Tarihi (1071-1920), Ankara, 1980, ss.351-362.
Tezel Yahya S., Cumhuriyet Dönemi’nin İktisadi Tarihi (1923-1950), Ankara, 1986.
Timur Taner, Türk Devrimi, Ankara, 1994.
Toprak Zafer, Türkiye’de Milli İktisat (1908-1918), Ankara, 1982.
Tunaya Tarık Zafer, Türkiye’de Siyasal Partiler, c.I, İkinci Meşrutiyet Dönemi (1908-1918), İstanbul, 1984,
Tunaya Tarık Zafer, Türkiye’de Siyasal Partiler, c.III, İttihat ve Terakki; Bir Çağın, Bir Kuşağın, Bir Partinin Tarihi, İstanbul, 1989.
Tunçay  Mete, Laiklik, Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi c.2 İletişim Yayınları,
Usta Recep, Tevfik Fikret, Hayatı Sanatı ve Eserleri, İstanbul, 1986.
Ülken Hilmi .Ziya, Türkiye’de Çağdaş Düşünce Tarihi, Selçuk Yayınları, İstanbul - 1966.
Ziya Gökalp, “Türkleşmek, İslamlaşmak, Muasırlaşmak”, Türk Yurdu, c.IV, 21 Ağustos 1913.
www.mahfiegilmez.nom.tr/ turkish_historic_economic_data.xls
www.mfa.gov.tr

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lozan Barışı’nından Sonraya Kalan Sorunlar

Ne var ki bu barışçı tutumu engelleyebilecek Lozan Barış Anlaşması ’nda çözümü sonraya bırakılan sorular bulunmaktadır. Bu sorunlar, İngiltere ile Musul, Fransa ile Osmanlı borçları ve bunların tasfiyesi, Yunanistan ile etabli yeni yerleşikliğin tanımlanması sorunundan kaynaklanan anlaşmazlıklardır. Birinci Dünya Savaşı sonucu Alman, Avusturya-Macaristan ve Osmanlı İmparatorlukları parçalanmışlar, Bu ülkelerdeki hanedanlar tarihe karışmıştır. Ayrıca Rusya’da siyasi rejim değişikliği sonucu Bolşevik yönetimi kurulmuştur. Türkiye Lozan Barış Anlaşması’ndan sonra dönemin büyük kabul edilen Batı devletlerine karşı, yansız bir politika izlemeye çalışmıştır. 1923-1930 arası dönemde Türkiye’nin dış politikasını etkileyen iki temel unsur bulunmaktadır. Birincisi, Avrupa’nın en güçlü devletleriyle sınır komşusu olmasıdır. Küzeydoğu da Sovyetler Birliği; güneyde İngiltere ve Fransa ile  denetimindeki manda rejimleri dolayıyla ve Ege’de On iki Ada ile İtalyanlar’la sınır komşusu olmuştur.

Soyadı Kanunu

Toplumsal alanda eşitliği sağlamak ve bireyin kişisel ve toplumsal kimliğini belirlenmesini, çizilen ulusal kimlik çerçevesinde özgür yurttaşın yaratılması hedefiyle herkesi tanımlayan bir soy adı vermek için  24 Kasım 1934 tarihinde Soyadı Kanunu çıkarılmıştır.Yasanın üçüncü maddesine göre rütbe memuriyet, aşiret isimleri, ayrıcalık sağlayan niteleyici sıfatlar, yabancı ırk ve ulus isimleri, gülünç ve genel ahlak kurallarına uymayan lakaplar soyadı olarak alınamayacaktı. TBMM’nin, çağdaşlaşma siyasetine uygun olarak çıkardığı, feodalizme, gericiliğe ve aşiret hayatına son verip, ulusal değerlere bağlı bir toplum yaratmayı amaçlayan önemli yasalardan biridir. Soyadı Yasasını bütünleyen, aynı yıl içinde TBMM’nin çıkardığı diğer bir yasa ile “Ağa, Hacı, Hoca, Hafız, Molla, Efendi, Bey, Beyefendi, Hanım, Hanımefendi, Paşa ve Hazretleri”   unvanlarının kullanılması yasaklanmıştır. Çünkü bu unvanlar sıradan insanlar için değil toplum üzerinde nüfuzlu kişiler tarafından kull...

Laik Devletin Özellikleri

Laiklik ve demokrasi, birbirinden farklı ama aynı amaca yönelen ve birbirini besleyen iki önemli kavramdır. Bu kavramların birleşme noktaları öncelikle egemenlik kavramıyla ilgilidir. Egemenliğin kimin elinde olduğu burada en önemli sorundur. Egemenlik Tanrı’nın ya da “yeryüzündeki gölgeleri”nin mi, yoksa halkın, milletin midir? Burada öne çıkan sorun, kim adına iktidar yarışına girildiği ve iktidar yetkilerinin nasıl kullanılmakta olduğudur. Egemenliğin Tanrı adına kullanıldığı sistemler teokrasi, halk-milletin elinde olduğu sistemler ise demokrasi olarak adlandırılır. Böylece, “Hakimiyet Allah’ındır” ile “Egemenlik Milletindir” ilkeleri arasında aynı zamanda demokratik, anti-demokratik zıtlığı vardır. Laik devlet için diğer bir belirleyici de hukuk kurallarını kimin koyduğu ve kaynağının ne olduğudur. Hukuk kuralları dine dayandırılıyorsa, bunlar kutsaldır, değişmezdir ve hatta tartışılmazdır. Böyle devletler teokratiktir. Hukuk kurallarını halk ya da millet egemenliğini ya da bunla...